کرامات امام حسن (ع)

چشم وصال شیرازی با سرودن یک بیت شعر شفا یافت + شعر

ميرزا محمّد شفيع شيرازى متخلص به وصال شيرازى متوفى سال 1262 ه ق در شيراز از بزرگان شعرا و ادبا و عرفاى عصر فتحعلى شاه قاجار بود. علاوه بر مراتب علمى، به تمام خطوط هفت گانه (نسخ، نستعليق، ثلث، رقاع، ريحان، تعليق و شكسته) مهارتى به سزا داشته و كتاب‏هاى فراوانى نيز با خطوط مختلف نگاشته است.

از جمله، اينكه 67 قرآن به خط زيباى خود نوشته است. بر اثر نوشتن زياد چشمش آب مى‏آورد و به پزشك مراجعه مى‏كند، دكتر مى‏گويد: من چشمت را درمان مى‏كنم، به شرطى كه ديگر با او نخوانى و خط ننويسى.
پس از معالجه و بهبودى چشم، دوباره شروع به خواندن و نوشتن مى‏كند تا اينكه به كلى نابينا مى‏شود.سرانجام با حالت اضطرار متوسل به محمّد صلى ‏الله‏ عليه ‏و‏آله و آل او مى‏ شود.

شبى در عالم رؤيا پيغمر اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏آله را در خواب مى ‏بيند، حضرت به او مى ‏فرمايد: چرا در مصائب حسين مرثيه نمى ‏گويى تا خداى متعال چشمت را شفا دهد.
در همان حال حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام حاضر گرديده، مى‏ فرمايد: وصال! اگر شعر مصيبت گفتى اول از حسنم شروع كن؛ زيرا او خيلى مظلوم است. صبح آن روز وصال شروع كرد دور خانه قدم زدن و دست به ديوار گرفتن و اين شعر را سرودن:

از تاب رفت و طشت طلب كرد و ناله كرد*** آن طشت را ز خون جگر باغ لاله كرد

نيمه دوم شعر را كه گفت، ناگهان چشمانش روشن و بينا شد. آن‏گاه اضافه كرد:

خونى كه خورد در همه عمر، از گلو بريخت *** دل را تهى ز خون دل چند ساله كرد

 زينب كشيد معجر و آه از جگر كشيد *** كلثوم زد به سينه و از درد ناله كرد

منبع : سایت گلستان کشمیری

‫4 دیدگاه ها

  1. Good day! This is my 1st comment here so I just wanted to give a quick shout out and say I truly enjoy reading your blog posts. Can you recommend any other blogs/websites/forums that go over the same topics? Thanks for your time!

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا